Limit jednorazowej amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych został podwyższono z 3.500 zł do 10.000 zł. Umożliwia to jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków do kosztów uzyskania przychodów.
W 2017 roku wprowadzono także możliwość corocznego jednorazowego rozliczenia nakładów na środki trwałe do wysokości 100 tys. zł w roku, przy minimalnej wartości nakładów w wysokości 10 tys. zł. Można też skorzystać z odpisu, kiedy łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł. Innymi słowy, podatnik może zakupić jeden lub więcej środków trwałych w danym roku. Ważne, aby wydał na ich nabycie co najmniej 10.000 zł i wartość początkowa każdego z nich wyniosła co najmniej 3500 zł. Prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przewidziano tylko dla nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 klasyfikacji środków trwałych. Oznacza to, że nie można w ten sposób amortyzować budynków, budowli i środków transportu.